Συντρόφισσες και σύντροφοι. Αυτό το διήμερο της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ είναι το δεύτερο βήμα, μετά την Πανελλαδική Σύσκεψη, που κάνουμε προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι μήνες που μεσολάβησαν, χαρακτηρίστηκαν από τρία μεγάλα γεγονότα.
1. Την συνέχιση της παγκόσμιας χρηματιστικής, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης με τη επακόλουθη δυσπραγία που προκαλεί στην ελληνική οικονομία. Η όξυνση της ακρίβειας, η γενίκευση της φτώχειας, καθώς και η άυξηση της επισφαλούς απασχόλησης (σε συνδυασμό πάντα με μια πολύ υψηλή ανεργία) δημιουργούν ένα σκηνικό κοινωνικής αποδιάρθρωσης μέσα στο οποίο φουντώνει η δυσαρέσκεια των «από κάτω».
2. Η τελμάτωση του πολιτικού συστήματος παίρνει διαστάσεις ανοιχτής κρίσης (που δεν είναι όμως ακόμα κρίση της αστικής πολιτικής γενικά). Η πλήρης κατάρρευση των ψευδαισθήσεων που παραδοσιακά συνδέονταν με τον δικομματισμό, η συνειδητοποίηση από ολοένα και περισσότερους ότι οι «από κάτω» δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τα δύο μεγάλα κόμματα, η καταφανής απουσία προγραμματικών διαφορών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, καθώς και η συνεχής αποκάλυψη σκανδάλων, αποτελούν βασικές αιτίες της υποχώρησης των δύο μεγάλων κομμάτων. Αν και οι δημοσκοπικές ενδείξεις φαίνεται να σταθεροποιούνται, εμείς επιμένουμε ότι η πραγματική άνοδος της Αριστεράς θα φανεί μεν στις κάλπες αλλά και κυρίως και πρώτιστα θα φανεί στην ένταση και διεύρυνση των κοινωνικών αγώνων.
3. Οι πολύ μεγάλες απεργίες για το Ασφαλιστικό έδειξαν και τη δύναμη και την αύξηση της δυσαρέσκειας των εργαζομένων. Δυστυχώς, όμως, ενώ η δύναμη και η δυσαρέσκεια τους είναι ικανές για να δημιουργήσουν μεγάλες κινητοποιήσεις, δεν είναι αρκετές για να αποσπάσουν νικηφόρα αποτελέσματα. Και δεν πρόκειται να υπάρξουν νικηφόροι αγώνες όσο η συνδικαλιστική οργάνωση παραμένει εγκλωβισμένη στο ευρύτερο δημόσιο και σε ορισμένους θυλάκες στον ιδιωτικό τομέα καθώς και όσο ηγείται η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της οποίας ο συντηρητισμός παίρνει τις διαστάσεις της ανοιχτής συμπόρευσης με την εργοδοσία. Ωφείλουμε παράλληλα να προβληματιστούμε για την δική μας στάση την περίοδο των μεγάλων απεργειών. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στις κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικός στις απεργίες των ΟΤΑ αφού αντί της ενεργούς συμμετοχής στις απεργίες επιλέξαμε να κάνουμε δύο κομματικές συγκεντρώσεις που δεν είχαν και το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, οι προηγούμενοι μήνες χαρακτηρίστηκαν από 5 κομβικά γεγονότα:
1. Τη στασιμότητα της διαδικασίας σε κεντρικό επίπεδο, την αδυναμία της Γραμματείας να εφαρμόσει τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Σύσκεψης, καθώς και μια αξιοσημείωτη κινητικότητα σε τοπικό επίπεδο η οποία όμως έμεινε «μισή» λόγω της αδυναμίας να «πολιτικοποιηθούν» οι τοπικές, συζητώντας για θέματα «κεντρικής πολιτικής» και όχι αντικαθιστώντας τις δημοτικές κινήσεις. Χαρακτηριστική υπήρξε η απουσία συνδεσης των τοπικών επιτροπών με την Γραμματεία, και της Αθήνας με την περιφέρεια. Αισθητή επίσης είναι η οικονομική δυσπραγία των τοπικών επιτροπών ΣΥΡΙΖΑ που, πολλές φορές, καθιστά αδύνατη ακόμα και τη έκδοση υλικού απο τις τοπικές.
2. Την υποταγή στη λογική του εθνικού μετώπου με αφορμή το Μακεδονικό, λογική μακριά από τις διεθνιστικές αξίες της Αριστεράς.
3. Τη συντηρητική υποχώρηση ορισμένων συνιστωσών στο μέτωπο της Παιδείας με αφορμή τις πρυτανικές εκλογές.
4. Τη διαφοροποίηση των 4 βουλευτών στο μείζον ζήτημα της Ευρωσυνθήκης.
5. Την παρ’ ολίγο μετατροπή μιας πραγματικής διάστασης απόψεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ σε ανοιχτή κρίση του ίδιο του εγχειρήματος.
Τα γεγονότα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά και σε ό,τι μας αφορά έχουμε τοποθετηθεί με παλιότερα κείμενα. Θεωρώντας ότι το ζητούμενο αυτού του Πανελλαδικού Συντονιστικού είναι τα βήματα που θα πρέπει να γίνουν απο δω και πέρα θα θέλαμε να δώσουμε έμφαση σε θετικές προτάσεις και όχι σε μια ανάλυση των μέχρι τώρα δυσκολιών που είναι λίγο πολύ γνωστές σε όλους.
Νομίζουμε λοιπόν ότι:
1. Η έμφαση και η επιμονή στο ριζοσπαστικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος. Το εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ έφτασε εδώ που έφτασε λόγω ακριβώς του ριζοσπαστισμού του. Φτάσαμε εδώ γιατί δεν υιοθετήσαμε το μοντέλο της δήθεν υψηλής πολιτικής, αλλά αντιθέτως επιχειρήσαμε να προωθήσουμε τα ζητήματα «χαμηλής πολιτικής» έτσι όπως αυτά αναδεικνύονται από τα κοινωνικά κινήματα. Οποιαδήποτε προσπάθεια συντηρητικής αναδίπλωσης στο όνομα της απεύθυνσης στα μεγάλα εθνικά ακροατήρια θα συρρικνώσει και εντέλει θα ακυρώσει το εγχείρηνα του ΣΥΡΙΖΑ.
2. Οι άμεσες ή έμμεσες αναφορές στον κυβερνητισμό αποπροσανατολίζουν το πολιτικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ και εκ των πραγμάτων τον οδηγούν σε συντηρητικές λύσεις. Το ζητούμενο σήμερα είναι να σπάσει η λογική του καναπέ και να ενισχυθεί η αντίσταση και όχι να αναζητούνται νεφελώδεις κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες που ελλείψει νικηφόρων κινημάτων δεν μπορεί παρά να οδηγήσουν σε κεντραριστερές λύσεις άρα και ήττες όπως για παράδειγμα στην Ιταλία. Όταν επιλέγουμε να συζητήσουμε για μια κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που θέλει πραγματικά, και μπορεί, να συγκρουστεί με τον νεοφιλελευθερισμό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η οικοδόμηση μίας κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης που θα θελήσει να συγκρουστεί με τη νεοφιλελεύθερη κυριαρχία και θα διαμορφώσει συνειδήσεις, συσχετισμούς και νέες συνθήκες μέσα από νικηφόρους αγώνες.
3. Εμείς επιμένουμε ότι ενώ είναι αναγκαίο να ανοίξει μια οργανωμένη συζήτηση για το ποια κοινωνία οραματίζεται η Αριστερά σήμερα (και βέβαια για το πώς μπορεί να την πετύχει), εντούτοις, το πραγματικά επείγον είναι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ να κινητοποιηθεί για να δυναμώσει τα κινήματα αντίστασης. Τη διέξοδο μπορούν να τη δημιουργήσουν μόνο «οι από κάτω» και μόνο μέσα από κινηματικές διαδικασίες.
4. Είναι εξίσου αναγκαίο οι διαφωνίες που έτσι κι αλλιώς αναδύονται μέσα σε ένα τέτοιο εγχείρημα, να μην μετατρέπονται σε ανοιχτές συγκρούσεις (στο βαθμό βέβαια που δεν διακυβεύονται θεμελιώδη ζητήματα αρχών). Η συνεχής διαβούλευση πριν τις όποιες δημόσιες κινήσεις, είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε των συνιστωσών, είναι αναγκαία. Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζουμε την απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης του Μαρτίου για την δημιουργία Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, με υπεύθυνο Τύπου, που θα εξασφαλίζει πλουραλιστική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ.
5. Είναι αναγκαίο να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ΣΥΡΙΖοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ η παράθεση των επιμέρους συνιστωσών. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι απολύτως αναγκαίο το ξεμπλοκάρισμα της Γραμματείας και η ανάληψη από αυτή του επιτελικού ρόλου που της αντιστοιχεί.
6. Είναι εξίσου αναγκαίο να αναβαθμιστούν οι τοπικές και οι θεματικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να είναι τα βασικά οργανωτικά και πολιτικά κύτταρα του εγχειρήματος.
7. Στην ίδια κατεύθυνση (δηλαδή στην ΣΥΡΙζοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ) είναι απαραίτητη η ενίσχυση της οργανωτικής επιτροπής που θα έχει ως στόχο την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, τον συντονισμό της δράσης των τοπικών και των θεματικών δικτύων, καθώς και την διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ. Μια τέτοια λειτουργία δεν μπορεί όμως να στηριχτεί χωρίς να στελεχωθεί με το κατάλληλο δυναμικό και χωρίς τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους. Κάτω απο αυτό το πρίσμα πεποίθησή μας είναι ότι, είναι αναγκαία η οικονομική ενίσχυση -απο τον προϋπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ- των τοπικών επιτροπών καθώς και η στελέχωση του ΣΥΡΙΖΑ με έμψυχο δυναμικό. Δηλαδή, τα επαγγελματικά στελέχη των συνιστωσών να δουλεύουν αποκλειστικά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, και ειδικά σε μία περίοδο οικονομικών σκανδάλων, πολύ σημαντικός είναι ο δημόσιος και διαφανής οικονομικός απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ
8. Τέλος, το σημαντικότερό είναι να ξεφύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εσωστρέφεια οργανώνοντας στο επόμενο διάστημα μία μεγάλη καμπάνια με θέμα την ακρίβεια και την φτώχεια.. Καμπάνια που θα εμπλέξει πραγματικό κόσμο και όχι μια εικονική κινητοποίηση. Καμπάνια που θα βρεθεί σε σύγκρουση με την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις, και δεν θα διατυμπανίζει απλώς αυτό που όλοι ξέρουν ότι συμβαίνει. Καμπάνια που θα ασκήσουν πραγματική πίεση για να αλλάξουν τα πράγματα και όχι καμπάνιες-άλλοθι της παραίτησης και του υποχωρητισμού. Μία τέτοια καμπάνια, εκ των πραγμάτων, θα στηριχτεί στις τοπικές κινήσεις. Χωρίς όμως κεντρικό συντονισμό και σχεδιασμό θα συρρικνωθεί σε επιμέρους αποσπασματικό γεγονός
Είναι πια προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστιες δυνατότητες. Επίσης, είναι εξίσου σαφές ότι εναπόκειται σε εμάς αν θα τις αξιοποιήσουμε και αν θα αναλάβουμε την μεγάλη πολιτική ευθύνη που μας αντιστοιχεί .
Ομάδα Ρόζα 
Σχολιάστε